Pozwólcie, że się przedstawię, nazywam się Matteo Peroni, urodziłem się w 1989 roku, jestem inżynierem komputerowym.
Od poniedziałku do piątku pracuję w firmie piszę kod, natomiast w sobotę i niedzielę schronię się w górach.
Moją wielką miłością są Dolomity, jednak z czasem zrozumiałam, że kocham wszystkie góry, bo tu, z dala od codzienności, czujesz się naprawdę dobrze. Lubię viaferraty, jednodniowe trekkingi, wielodniowe wędrówki, noclegi w schroniskach, ale najbardziej preferuję noce na biwakach. W tych magicznych miejscach można odetchnąć wyjątkową atmosferą ciszyi ciszy, tutaj czas się zatrzymuje i można odciąć się od świata na kilka godzin. „nieustanna rutyna, którą wykonujemy na małych wysokościach”. Oczywiście nie zawsze jest łatwo dotrzeć do tych struktur, czasami istnieją ścieżki naprawdę wymagające, ale kiedy już dotrzesz do celu, to wszystko i wkroczysz w wymiar duchowy , który nie ma sobie równych. Nie pobiłem jeszcze swojego osobistego rekordu wysokości i nie jestem zainteresowany jego pobiciem, moja najbardziej ekscytująca wędrówka to ta, którą jeszcze muszę odbyć i jakie mam plany >przyszłość to nigdy się nie zmieniać i żyć w górach tak, jak lubię, bez biegania, w ciszy i z ludźmi, których kocham i którzy podzielają moje pasje.
